‘Landgenoten,
Uw Koning heeft u nodig. Bij een groot, belangrijk toernooi, waarin door verschillende adellijke families wordt gestreden om de titel, wacht in de nabije toekomst lastige tegenstand. Daarom is
gevraagd aan een beduchte familie die al lange tijd meedoet aan dit soort toernooien, een speciale middag te organiseren waarop zij komen tonen hoe wij als rebelse familie naar de derde klasse kunnen stijgen. Bent u erbij op 8 oktober?’
Het was bijna de tekst om de beschikbaarheid te peilen, maar ook zonder zo iets creatiefs, hadden de teamleden er zin in. Alleen Rob moest nog bij het thuisfront blijven, daar had hij het
waarschijnlijk net zo zwaar als wij achter de borden.
Gelukkig wisten we een goede invalster te vinden voor Rob. Cora Oostvogels mocht haar debuut maken bij onze vrolijke familie. Dat deed ze op bord 8 tegen Paul Castermans. Ze nam net iets te veel risico voor dat ze al haar stukken ontwikkeld had. Daar maakte Paul optimaal gebruik van.
Marion had op het zesde bord ondertussen haar opening verpest, daar wist Hans van Iersel dan weer gebruik van te maken. Wat leerde we van deze partij? Dat Duckchess geen optimale voorbereiding is.
Youri had op het tweede bord Mark van Beurden getroffen, een lastige tegenstander die niet veel schaakt. Een beetje hetzelfde als Youri de afgelopen jaren? De soldaten kwamen dan ook snel remise overeen. Er zouden vervolgens nog een aantal remise volgen. Alsof dat was wat we leerden, geen oorlog voeren maar gewoon liefhebbend, alsof twee stadsbroeders, remise overeen komen.
Daarom liet Reinier Jaquet een aantal stukken geslagen worden door uwer Herault van dienst. Althans dat denkt uw verslaggever. Om te winnen dient u als landgenoot van de Koning stukken op te jagen. Zo geschiedde dus in deze partij.
Nu kan verteld worden hoe dat gebeurde in de partij van Fokker, maar kan ook alvast verteld worden dat hij geen extra paarden wist te fokken (Goh, Frank, deze woordgrap is treurig, kun je niet beter? Nee.) Bjorn speelde tegen Ruud Feelders, gaf een kwaliteit en verloor. Meer wilt Fokker vast ook niet teruglezen.
Dan hebben we nog Erik-Jan, Ruben en Bart. Technisch gezien kunnen we nog winnen! Maar helaas, Stukkenjagers heeft de les goed voorbereid. Als je voor staat, laat je tijdens een resterende partij geen kansen meer toe.
Zo eindigde Erik-Jan in remise tegen John Greunsven, wist ook Ruben niet verder te komen dan remise tegen (KiNG-lid!) Thomas Kaufmann, en na een lange strijd begroef ook Bart de strijdbijl tegen Sjo Smeets na een enerverende schaakpartij.
Heeft u meegeteld, dan eindigt u op 5-3 voor De Stukkenjagers. Uwer Koning heeft veel geleerd, zo moeten stukken ontwikkeld worden, gedegen voorbereidingen getroffen worden, vrede overeengekomen worden als voorstaan een feit is, offeren van kwaliteiten voorkomen worden als het niet goed is en eenmaal iets gewonnen hebben op een bord, ook bewijzen dat de partij gewonnen is, maar met al deze op gedane kennis wist als nog niet gewonnen te worden. Gelukkig heeft uw Koning daarom een geheim ontdekt, het Wapen van Tilburg. Of dat helpt, ziet u volgende ronde!
Vijf november, nogmaals thuis, nu winnen? U bent er toch bij?
0 reacties