“Kun je deo meenemen?” stuurde de kapitein van KiNG 2 op de ochtend van de vierde ronde. Deo? Naar een schaakwedstrijd? Tuurlijk, een van de vele vooroordelen over schakers is dat we onverzorgd zijn. “Natuurlijk,” antwoordde ik, “Ik neem een bus mee in de bus. Zullen we op tijd gaan, dan kunnen we nog langs de bakker.” Hij moest rennen maar het kwam voor de bakker, en zo stonden we rond 11.30 uur in de winkel van Bakkerij De Koning.

KiNG, de Koning, alsof we het erop hadden uitgezocht. Met een Kaassnack, een pepernoteneierkoek, en nog wat andere lekkere dingen, liepen we langs KIN Makelaars. “Letter kwijt,” was de conclusie. “Scherp! Ook zometeen achter het bord?” Er werd geknikt.

Enkele minuten later liepen we de Cammeleur in. “Letters genoeg hier, hebben ze nog schaakboeken?” Er werd nee geschud dus bestelden we maar koffie en toen die op was begonnen we met schaken.

Heel veel schaakinhoudelijk wordt het niet, maar we deden wel ons best. De kapitein leek al snel te stranden. Hij baalde zichtbaar dat er geen kaascroissant werd verkocht bij de bakkerij. Maar hij werd getrakteerd op een zoete verrassing. Een appelflap met zure appeltjes waar eerst doorheen gebeten moest worden? De aanval van zijn tegenstander, Pierre Jaspers, sloeg niet door en toen kon Thomas het wel afmaken. 

Bart, Bert, b4. Hoe moet je dat omschrijven in een broodje? Ooit gehoord van een crostini? Ik niet tot ik dit schreef. Een van de vele voordelen van een verslag schrijven is dat je Wikipedia bestudeerd. Een crostini is een sneetje brood, vaak gesneden van stokbrood, wat vervolgens geroosterd is boven houtskool en daarna een topping met uitgesproken smaken en veel variatie. Heerlijk creatief dus, net als het spel van Bert! Tuurlijk, kan wel eens iets mis gaan, net als tegen Hans Kriens. Iets teveel kolen op het vuur gedaan en dat liep fout af met een tegenaanval.

Wie was er dan klaar? Volgens mij Youri, die een degelijke partij speelde. Oerdegelijk, ergens een kansje op wat meer maar niet meer dan dat want er werd gewoon veel geruild. Prima partij, net als het oerbrood dat ambachtelijk wordt bereid. Ik zal hier geen woordgrap maken over de tegenstander van Youri. 

Bij Maykel kunnen we spreken van een donut. Ik vond zijn stelling er heerlijk uit zien. Op de een of andere manier dacht ik dat het gat op f2 bij zijn tegenstander misbruikt kon worden met een welbekend paardschaak en daarna een aftrekaanval tot een mooie winst zou leiden. Een dubbelcheck bevestigde dat Maykel inderdaad een list in de stelling had weten te brengen. Maar hij pakte het te traag aan. Te veel aan het genieten van het lekkers? Wit kwam terug, offerde een paard en door de gulzigheid ontstond een verloren eindspel. 

Eric had ondertussen net zo’n partij als Youri. Er was nooit veel aan de hand. De partij rees langzaam in de oven. Het werd een mooi brood, waar niks op af te dwingen was. Echt zo’n typisch perfecte Frans stokbrood. Stevig, prima om in stukken te delen, en dat is wat dan ook gebeurde. Een halfje wit graag.

Frank V. had de voorbereidingen voor zijn baksel op orde. Knäckebröd, Kanelbullar, Tunnbröd, alles uit Scandinavië kwam tevoorschijn. Zelf ben ik fan een lekker knäckebröd met een lapje kaas, tomaatje erop, een beetje zoals op de verpakking van het bekende merk van knäckebröd staat. Maar dat kan wel eens kruimelen en dat gebeurde bij mijn naamgenoot ook. We gaan inspringen bij het moment dat het misging.

Enorm zonde. Nu was de kans op twee matchpunten verkeken, maar er was wellicht nog wacht mogelijk op de bovenste twee borden. Janco had ondertussen te maken met een stelling waarin hij een soort van puddingbroodje vast had. Duw je er stevig in, dan loopt de pudding eruit en dat gebeurde ook bij een pion van zijn tegenstander die naar de overkant liep. Dat kostte Janco een kwaliteit(sbrood). Maar dat hoeft niks te betekenen nog, als zijn paard en loper beter kunnen samenwerken dan toren en loper van zijn tegenstander, is er nog van alles mogelijk. Maar een halfje hebben we niet genoeg aan! Zijn tegenstander dacht daar echter anders over. “Een halfje, van dat zuurdesembrood.” Zuur, dat was het wel. 

De match was over, maar er werd nog gestreden om de bordpunten op het eerste bord. Laten we het hier houden op dat er een boerencake werd gebakken. Op een wijze waar uw verslaggever trots op is, werden er twee boeren gewonnen. Maar daarna, hier komt ie, ik stond erbij en keek ernaar. Kijkt u even mee; Tip: als je met je boeren kan rennen, moet je dat ook doen.

Boerencake is natuurlijk ook een saaie cake, dus remise was het resultaat.

De gedetailleerde uitslagen: