“Ik heb een fiets met een zadel,” ‘zingt’ Milan Knol in zijn nummer ‘Ik wil fietsen’. Zes van onze spelers hadden ook zo’n apparaat. En nee, dat zei ze gisteravond niet. Maar met die apparaten gingen we lekker op tijd richting Goirle waar we in het Cultureel Centrum Jan van Besouw mochten gaan schaken tegen EGS.

Jan van Besouw heeft niet per se iets met het gebouw te maken, wat een oud klooster is, maar Jan Baptist van Besouw was de grondlegger van een onderneming die in textiel handelde, nadat bleek dat de verkoop van kaatsballen niet het meest rendabel was. Textiel daarentegen legde hem geen windeieren. Hoe het verder is afgelopen met deze onderneming, mag u in een encyclopedie lezen, want wij gaan verder met schaken als u het niet erg vindt.

De wedstrijd verliep wat tegen de verwachtingen in. Frank Vennix speelde op het laatste bord tegen de jonge Yesenia Lukin. Een van de Belgische talenten van EGS, maar Frank deed geen vreemde zetten en er werd wat geruild en toen er alleen nog wat zware stukken overbleven, werd remise aangeboden. Dat werd aangenomen en daarmee was het eerste halfje binnen.

Wie daarna klaar was weet u verslaggever niet meer, het was in ieder geval iemand die wat had aan de morele steun die ondertussen was gekomen in de vorm van Rob en zijn kinderen, Mark H. en Bram v.d. B. 

Kimberley was, naar eigen zeggen, dinsdag begonnen met weer wat aan schaken doen, en dat bleek goed genoeg om rustig met wit de stelling op te zetten waar niks mis kon gaan. Tegen Jonathan van Heinsbergen, het tweede Belgisch talent van EGS, was het genoeg om remise te houden. Een prima resultaat als invalster!

We rollen nu even snel door naar het tweede bord. Een van de spelers die niet met de fiets was gekomen was daar gepositioneerd. Het was Koen, die ditmaal bij ons mocht mee spelen. Hij mocht een wedstrijdje sprinten tegen Bram van Huijgevoort. Dat ging lang gelijk op en Koen fietste op sommige momenten zelfs op kop, maar het was close dus een gelijkspel is dan in schaken logisch.

Ruben wordt niet vaak op een voetstuk geplaatst, sterker nog, hij wenst dat zelfs niet. Maar er is geen ontkomen aan. Vorig verslag had een relatie met Donald Duck, dit verslag begon met fietsen. En wie reed er op een fiets die het meest op dit apparaat leek?

Juist, Ruben!

Hier had hij het al moeilijk, en de moeilijkheden bleven hem achtervolgen. Op het bord was het Fedor Sazonov, de laatste van de drie Belgische talenten, maar qua rating wel het hoogst, die hem die moeilijkheden gaf. Een gat op d3, en veel spel vanuit zwart zal niet meegeholpen hebben. Langzaamaan werden er spaken in de wielen van zijn fiets gestoken. Een achterstand, maken we die nog goed?

Bij uw geschiedschrijver gebeurde dat in ieder geval niet. Lange tijd ging het gelijk op tegen Pascal Graafmans, maar na een tactische wending die door beide spelers gemist werd, werd het verkeerde plan gekozen door ondergetekende.

Pascal kreeg een vrijpion en in een onnodige poging om nog een winstkans te creëren, werd een kwaliteit geofferd voor twee vrijpionnen die helemaal niet door konden lopen. Nog een verliespartij en dat konden we niet hebben. Deze demarrage van EGS konden we gezien de stellingen bijna onmogelijk counteren. Toch?

Eric van Dongen speelde op het vijfde bord tegen Bart Plasmans. Direct vanaf de start fietste Eric een beetje achter de feiten aan waardoor Bart een gunstige stelling kreeg. Maar wat er toen gebeurde, was een mirakel voor ons. Welke vergelijking kunnen we maken? De sneeuwmuur van Steven Kruijswijk in de Giro van 2016? Bart liet pardoes zijn dame in staan, en daar wist Eric natuurlijk direct gebruik van te maken. Zo kwamen we weer dichterbij.

Onze wegkapitein had zichzelf op het eerste bord gezet, zoals een echt kopman betaamd. Thomas trof daar Jasper Kools. Een goede bekende van Thomas, waardoor hij met enige angst om op voorbereiding te stuiten speelde en probeerde af te wijken van zijn gebruikelijke manier van koersen op het bord. Dat bleek goed te werken. Thomas kreeg tijd genoeg om zwart naar achter te drukken. Een zwart paard moest gepositioneerd worden op h8, en met in feite een stuk meer spelen, werd de ontsnapping van EGS gecounterd.

3.5-3.5 was de tussenstand en onze voorzitter, Bart, was nog bezig tegen de captain van EGS, Alex van Lanen een betere partij dan uw geschiedschrijver vorig seizoen tegen Alex. Niet helemaal zuiver, want Alex kreeg veel ruimte op het bord. Maar Bart wist zich terug naar voren te knokken toen Alex tegen de tijdslimiet kwam. Bart kwam zelfs in een enigszins gunstig eindspel terecht, maar berustte verstandig in een gelijkspel.

4-4!

In de wielersport wordt er, als je gelijk over de finish komt, een finishfoto bekeken om nog op de millimeter nauwkeurig de winnaar te kunnen bepalen. Dat doen wij gelukkig niet en wij namen dan ook, na een uitgebreide maaltijd bij het plaatselijke Chinese restaurant, een punt mee. 3 matchpunten uit 2 wedstrijden, das een betere start dan vorige seizoen.

De oplossing van het diagram:
Ld4! Door beide spelers tijdens de partij gemist.