Een overschot aan spelers, dus de vraag werd gesteld: “Zijn er mensen die bij voorbaat al zeggen dat ze het niet erg vinden om niet te spelen/reserve te zijn?” Dat maakt het leven van een teamcaptain gemakkelijk natuurlijk. Dus schreef schrijver dezes terug: “Ik vind het geen probleem.” Zo begon het verslag van de zijkant.

De eerste interessante stelling voor toeschouwers kwam op het bord bij Janko. 

Ondertussen ging het mis bij Bram op bord zes. We weten niet zeker hoe laat Bram naar bed is gegaan, maar het zou zomaar de reden kunnen zijn dat hij even vergat dat er een penning op het bord stond.

Rob voerde ondertussen de zevende rij lessen van Stap 4 in perfectie uit. Daar werd hij bij geholpen door zijn tegenstander die vier op een rij speelde op de zesde rij met pionnetjes van a tot d. Hij won een van de pionnen en toen was het makkelijk.

Erik speelde ongeïnspireerde shit, naar eigen bewoording. Schaken heeft te maken met ideeën maar die waren er niet. Met een mooie koningsaanval wist zijn tegenstander dat dan ook keihard af te straffen.

Na verloop van tijd leek het bij Frank V. best prima te gaan. Maar nadat hij de aanval van zijn tegenstander had afgeslagen, vergat hij zijn overgebleven toren en paard te activeren en hij op avontuur met zijn dame. Met zijn stukken aan de zijkant, kon zijn tegenstander het vrij eenvoudig alsnog afmaken!

Op het eerste bord was Youri bezig om het loperpaar te krijgen. Daar slaagde hij met het open van de damevleugel ruimschoots in. Maar hoe wordt een loperpaar sterk? Aanvalsdoelen creëren lijkt voor de handliggend, maar wat als die er niet kunnen komen? Er werd remise aangeboden en natuurlijk aangenomen door de tegenstander.

3.5-1.5 achter en drie borden te gaan. Bij Janko is de mooie stelling ondertussen omgeslagen en is zwart begonnen met een koningsaanval. Janko verloor een kwaliteit, of koos er bewust voor. Zijn tegenstander gaf die weer terug in de aanval en nu is het de vraag of er een mat in zit, want anders blijft Janko een aantal pionnen voor! Met een soort van dreiging op eeuwig schaak, werd remise aangeboden. Janko vond het te riskant om door te spelen en nam het aan.

Alles ligt nu de schouders van Bart en Ruben. Bart heeft een stelling die hem zou moeten liggen, Ruben daarentegen leek opeens onder de druk te staan met zijn tegenstander die op de zevende rij wist binnen te komen. Nog een thema in dit verslag?

Bart had alles open weten te krijgen op de koningsvleugel en zijn tegenstander was in de verdediging. Dat kostte teveel tijd en in tijdnood kreeg Bart een stuk cadeau! Dat was een mooi punt.

Nu alleen Ruben nog. Complete chaos tijdens tijdnood en als de rookgordijnen zijn opgetrokken staat Ruben een kwaliteit voor. Dat wikkelde hij af naar een simpel gewonnen eindspel! Integraal:

4-4, wat een wedstrijd in Tilburg!