Nadat de vorige ronde nog met 4-4 gelijk werd gespeeld tegen koploper Veenendaal waren de kansen op de titel al wat afgenomen. Echter, nog twee rondes te gaan, dus moesten we hoop houden op puntverlies van Veenendaal. Venlo uit voor de nummer 1, wij mochten het thuis opnemen tegen RSR Ivoren Toren uit Rotterdam.

Al redelijk snel wist Alik op bord 2 een stuk te winnen, door de dame van de tegenstander in te sluiten. Enige keuze om deze niet te verliezen was door een stuk te offeren. De tegenstander was echter niet voornemens zomaar het punt te geven en speelde nog een tijdje stug door.

Hierdoor wist Jordy op bord 4 als eerste klaar te zijn. Ook hier was het al snel duidelijk wie aan de betere hand was, nadat hij op zet 11 al een pion wist te winnen. De 'simpele' route werd gekozen, veel stukken werden geruild en het resterende eindspel van loper 6 tegen paard 5 werd snel tot winst omgezet. 1-0. 

Als tweede was het dan toch Alik die de 2-0 mocht aantekenen, al duurde dit dus een stuk langer dan verwacht. 

Vervolgens was het Justin die naar beneden kwam. Duidelijk was het hier allemaal niet, maar waar het fout was gegaan was voor Justin wel duidelijk. Een berekeningsfout op diepte 6 wat een stuk kostte. Justin besloot echter niet nog een lange tijd door te spelen en stak zijn hand uit. 2-1. 

Vervolgens was het Eric die klaar was. Hij stond optisch al heel lang moeilijk. Maar hier lijkt Eric wel in zijn kwaliteit te spelen. Zijn tegenstanders in slaap brengen en dan toeslaan op de counter. Zijn tegenstander bleef echter scherp en maakte daarmee de gelijkmaker. 2-2. 

De teamleider ging maar weer eens polshoogte nemen hoe de rest van de mannen het afging, nadat hij nog even had genoten van het zonnetje. 

De goede stemming door het weer werd gelukkig extra kracht bijgebracht door naar de resterende borden te kijken. Cees stond goed en speelde een dame eindspel nauwkeurig uit en kon op zet 40 rustig een sigaretje gaan opsteken. 

Robin stond een pion voor en een prettigere stelling. Onze solide Marken (Mark Haast en Mark Clijsen) stonden ondertussen beide iets beter. 

De tijdnood begon echter steeds meer druk op alle stellingen te leggen en onze spelers hadden deze net wat beter ingedeeld. Toch lekker om net iets rustiger te kunnen denken op de kritieke momenten. 

Al snel werd duidelijk dat Mark Haast niet meer iets beter stond, maar al een gewonnen stelling had. De tegenstander liet de toeschouwers duidelijk merken wanneer hij een zet gemist had. Wel zo sportief van hem om even aan te geven dat we moesten komen kijken. 

Mark Clijsen wist ook steeds beter te staan, al moest hij wel met een dame tegen twee torens spelen. Wat extra pionnetjes gaven wat stootkracht, maar met de twee torens moet je toch oppassen.

Dat zag er goed uit. Op naar beneden, biertje erbij en het zonnetje weer eens lief aankijken. 

Al snel kwamen de overige vier spelers naar beneden met alle vier een positief resultaat en kon er in spanning worden gewacht wat Veenendaal zou hebben gedaan. 

Helaas voor ons wist ook Veenendaal hun match met 6-2 te winnen. Hiermee staan we nog steeds 1 matchpunt achter, met nog maar één match te gaan. De kansen lijken klein, maar de bal is rond, schaakstukken zijn zwart en wit en een mens blijft een mens. 

10 mei uit in Woerden zal het verdict volgen.