Zijn we scherp? Onze voorzitter vroeg het, uw verslaggever googelde het. De resultaten zullen u verbazen!

Scherp(te) heeft als een van de definities volgens Wikipedia: "het kalkoen voor het hoefijzer van een paard". U begrijpt, daar willen we meer van weten. Een kalkoen voor een hoefijzer? Wat is dit voor onzin! Een kalkoen is een spitse schroef, die in een hoefijzer geschroefd wordt, waardoor het paard extra grip op een gladde ondergrond heeft. Ze werden vroeger vooral in de winter voor op gladde wegen gebruikt. De term voor het inschroeven van kalkoenen is het op scherp zetten van een paard. U zult later lezen dat de paarden van onze spelers zeker scherp stonden!

Onze captain had een prachtige opstelling gemaakt en uw verslaggever zat op het tweede bord. De precieze uitslagvolgorde weet hij niet, maar hij weet wel dat, ondanks een broodje gerookte kipfilet een kwartier voor de match, hij geen kansen had tegen Mark Maas. De kipfilet bleek niet gedeeltelijk van kalkoen te zijn dus de scherpte was er niet. Een pion werd gewonnen door Mark en dat gaf hij niet meer uit handen.

Ondertussen leek op het zevende bord door Kimberley weer een gedegen partij afgeleverd te worden. Maar ze was iets minder voorbereid dan de vorige keer en kwam dan ook helaas net iets minder beslagen ten ijs. Dat wist Maarten de Kloe goed uit te buiten.

Twee punten werden geteld door DSC, maar je kunt niet van een kale kip plukken? Was KiNG 2 ondertussen kaal? Daar leek het wel op. Bart, onze voorzitter, die dus vroeg naar de scherpte, was zelf zo scherp van geest dat hij voor de match grapt dat hij geen b4 meer speelde. Tegen Xander Mahieu speelde hij dan ook op de tweede zet: b4. Deze scherpte werd beloond met een mooie aanval op de koning. Kijkt u mee:

Frank Vennix, dus niet uw verslaggever, speelde op het laatste bord tegen Jan Haast. Een lastige tegenstander, zeker als je beseft dat een van de onzen morele support voor Jan meebracht! Niet een klein beetje support, maar Rob Haast bracht drie kleinzonen van Jan mee! Is dit verraad? Er is nog steeds discussie gaande. Frank was in ieder geval verstandig en berustte in remise na heel wat ruilen, om eventuele familievetes te voorkomen.

En nu gaan we naar het echte spicy nieuws! Een bijna-familieruzie bij de familie Haast was niet spannend genoeg. Onze captain zelf stond op scherp, ha, dankjewel Wikipedia. Zijn stelling werd ook op scherp gezet door een bijzonder offer: twee paarden tegen een toren. Thomas hield die twee paarden over tegen een toren van Jan-Pieter de Vries. Die twee paarden, gecombineerd met een loper, lieten de toren van Jan-Pieter niet koud. (Echt, Frank, deze woordgrap??? Schaam je!)

Ook pikant was het remise-aanbod dat Bram deed aan Pim Kersbergen. Bergen kers zitten natuurlijk in een Kasteel Rouge maar tijdens een schaakpartij is dat drinken niet bevordelijk voor de scherpte. Bram kwam een pion voor, maar veiligheid boven alles dacht hij in tijdnood, en zonder overleg bood hij remise aan. Pim nam het aan, en of hij ondertussen onder de straf van zijn teamleider uit is, weten we niet. Zonder aarzeling werd het aangenomen in ieder geval.

Als u meetelt, is het nu 3-3. En nu zou het snel 4-3 worden. Janko kan een scherpe stelling wel aan. Sterke drank kan ook een scherpe smaak hebben, en daar is Janko ook bekend mee. Combineer het en je krijgt de partij van deze ronde. Hij speelde tegen Maarten v.d. Burght en gebeurde echt van alles op het bord. Optisch heel goed, misschien wat lastig tegen een loperpaar, totaal gewonnen. Na de schermutselingen, kwam er een stelling op het bord waarbij Maarten toeliet dat Janko een van de lopers kon slaan en zijn paarden heer en meester werden over een toren. Met een mooie tactiek werd de gevangenis van de toren compleet gemaakt en vervolgens de beslissende pion opgehaald.

Het eerste matchpoint is binnen, uw verslaggever gaf net op (Oh, doen we nu wel opeens tijdvolgorde technisch), Maykel is nog bezig, maar die gaat wel winnen! 2 verbonden pionnen op f3 en e3 en een aanvallende stelling tegen Pierre Mulders, tja dat kun je niet meer verliezen. Toch?

Na wat schaakjes van Pierre moest Maykel kiezen waar hij zijn koning nog even positioneerde alvorens het af te maken. Kg5... Kg6... Twee kandidaatzetten, de een gaf nog kansen aan de tegenstander.

Een stuk ging verloren, maar met behulp van een matdreiging werd het stuk terug gewonnen. Pierre koos daarna voor een verkeerd plan waardoor Maykel het alsnog kon afmaken!

5-3! Of we scherp zijn? We draaien mee in de top van de klasse en we worden al overmoedig.