Dinsdagavond 7 oktober was de eerste ronde van de NBSB A-beker. Met een loting tegen WLC, werd het meteen een spannende ronde. Het vaste bekerteam bestaat dit seizoen uit Mark Clijsen, Thomas Kaufmann, ondergetekende en Rob Haast, maar Rob kon niet. Dus moesten we op zoek naar een vervanger. Gelukkig konden we gebruik maken van een van onze supersubs.

Op een blaadje had ik twee keer Mark opgeschreven, vervolgens Thomas en daarna mijn eigen naam. Nog even in het midden latend welke Mark we op het eerste bord lieten spelen, spraken we om 19.15 uur af bij het station van Tilburg. Veel bussen aldaar deze week. Chauffeur Mark was er keurig op tijd en Invaller Mark was naar onze verbazing eerder dan Thomas aanwezig.

Rond 19.50 kwamen we aan bij de Hoeksteen in Eindhoven. Bussen achter ons gelaten, gingen we eens kijken wie we zouden treffen. Met een klein beetje voorbereiding hadden we al wat namen weten af te strepen van de potentiële tegenstanders. Op bord 1 trof Invaller Mark Tobias Jacobs.

Die partij ging een hele tijd zonder slag of stoot. Ruim 20 zetten werd er alleen wat geschoven met houtjes, maar zoals bij het spelletje Jenga ook wel eens kan gebeuren: Haal je net een hoeksteentje er uit, valt de toren om. Dat gebeurde hier ook. Zodra er iets geslaagd werd, pakte onze invaller de handschoen op en scoorde het eerste punt.

In de beker is het vervolgens van belang dat je nog een punt scoort, met 2-2 en winst op bord 1 ben je namelijk door. De bus parkeren en remise spelen werd dus het devies voor de rest om een ronde verder te gaan.

Ondergetekende was als eerste zo ver, hoewel dat niet veel scheelde. In zijn partij op het vierde bord wist hij een pion te winnen, maar in het eindspel dat volgde, bleek Max Quintus voldoende tegenspel te hebben om remise af te dwingen. Straks de partij.

Op het tweede bord had Chauffeur Mark in de opening een half open f-lijn voor elkaar gekregen, maar wel een geïsoleerde pion in het centrum. Na wat schermutselingen wist Rudy Simons af te wikkelen naar een eindspel paard-loper en zes pionnen. De chauffeur leek dat eindspel naar zich toe te gaan trekken, maar besloot onder tijdsdruk een correct remise-aanbod te doen. Precies op hetzelfde moment dat ondergetekende zijn partij ook remise werd.

Wedstrijd was binnen, maar konden we ook nog met de totale winst er van door gaan? Thomas was op bord 3 een bijzondere partij aan het spelen. In de opening leek niks aan de hand, maar toen dacht Thomas dat hij wel eens voor een doorbraak kon zorgen op de damevleugel. Jasper Krenning zag dat anders, en met behulp van een dreigende röntgen-aanval, kwam hij juist met de doorbraak. In een knotsgekke stelling die vervolgens volgde, wist Thomas toch nog aan de noodrem te trekken. Kreeg een stuk tegen drie pionnen, waarvan er twee op c3 en b2 stonden. Heel eng en bij perfect spel waarschijnlijk dodelijk, maar de noodrem bleek bestand tegen het gasgeven door Jasper. En zo eindigde ook die partij in een remise.

Met de matchoverwinning in de kofferbak, reed de Chauffeur ons met de autobus weer veilig terug naar Tilburg. Nu berekenen we de route naar onze volgende overwinning in de beker.